علی دلفی - استکهلم 
15فوريه 2018
در پی انتقاد دو روزنامه نگار عرب اهوازي آقايان نعيم حميدى و سيد نشعان آلبوشوكه از ضعف مديريت كنونى آموزش و پرورش اقلیم اهواز ( استان خوزستان) و در نتيجه احضار آنان به دادگاه عملا نوع جدیدی از جرایم من در آوری بنام اقدام علیه سیستم آموزشی و بروز اپیدمی جدیدی در برخورد با منتقدان و فعالان فرهیخته عرب در حال شکل گیری است.
اعتراض به چالش های موجوددر آموزش و پرورش اقلیم و سیستم بی برنامه درسی و تاریخ مصرف گذشته ایی که هر سال واژه ها و مطالب آن گیج کننده و در حال تغییر است بطوری که دانش آموز را برای دیروز آماده میکند نه فردا، به کار گماردن افراد غیر متخصصی که از مجاری سیاسی و سفارشی در ساختار و بدنه مدیریتی تزریق و عملا به نقاط کور تربیتی آشنایی ندارند و انتقاد به وضعیت اسفناک تحصیلی فرزندان عرب در کلاسهای کانتکسی و یا اتاقهای بدون درب و پنجره روستایی و بدون امکانات نسبی آموزشی و بهداشتی و همچنین انتقاد به انتصاب و استخدام افراد غیر بومی سایر استانها بجای جوانان تحصیل کرده اقلیم که عملا فرصت اشتغال زایی از آنها گرفته شده، درخواست به حق این روزنامه نگاران دلسوز است و قرار گرفتن سیستم آموزشی در رتبه ۳۲ کشوری شایسته این اقلیمی نیست که در آمد حاصل از منابع عظیم و غنی آن در رتبه اول و تامین کننده مالی سایر استانهاست. ثروتی که در هر وجب خاک این اقلیم خدا به ما اعطا کرده چرا نباید تنها بخشی از آن را صرف فقر و بدبختی ، پرورش صحیح فرزندان آن ،
ساخت مدارس در مناطق روستایی محروم و صرف بهداشت آن کنیم و کماکان شاهد تفاوت فاحش بین امکانات سایر استانها با اقلیم خود باشیم .
اعتراض ها و ابراز نظرهای عزیزان روزنامه نگار ما به ناتوانی در اداره مطلوب سیستم آموزش و پرورش و نیاز آن به مدیران متخصص با آگاهی به روشهای نوین علمی با رویکرد تحول پذیری و انتقاد پذیری آن هم از جنس بومی و قومی ، شجاعانه و نشان از خرد و دلسوزی آنان به خاک و مردم این اقلیم است .

آقای مدیر آموزش و پرورشی که راه خطا را در پیش گرفته ایی و ابراز نظرهای این فعالان عزیز عرب اهوازي را اتهام و جرم قلمداد مى كنى بدانيد كه يك سيستم تربيتى كار آمد به پذیرش فرهنگ انتقادی با بهبودی وضعیت فرهنگی ارتباط مسقیم دارد و رشد یک مجموعه وابسته به پذیرش فرهنگ نقد و نقادی است.داشتن این خصلت و روحیه ،مدیران دانا و توانایی را میسازد که محور آن پاسخگویی است ودر جایی که کوچکترین اعتراضات به بزرگترین و شدیدترین عکس العمل و فراخوان منتقدان به محکمه نینجامد زیرا که نگاه منتقد بررسی موضوع به شکل تخصصی آن است .متاسفانه مدیریت نظام آموزشی ما سیاست زده و امکانات مدارس ما با فقر روبروست و برای برخی که در راس قرار دارند قابل لمس نیست.
بنابراین باید از انتقادهای این روزنامه نگاران قدردانی کرد چرا که سازمان و مجموعه شما را به اصلاح و اقدام به اندیشه پویا وا می دارد و هدف این دلسوزان غیر از کسب حقوق از دست رفته و ارتقا جایگاه سازمان شما چیزی دیگری نمیباشد و تنها دلشان برای این اقلیم می تپد.

در آخر ضمن حفظ ارزش معلمان زحمت کش و ارج نهادن به پایگاه مهم اجتماعی فرهنگیان و همچنین حمایت از این دو روزنامه نگار دلسوز این را اضافه میکنم که هدف از نوشتن این مطالب شرح کامل وضعیت اسفناک آموزشي در منطقه نیست بلکه ابراز همدردى یک شهروند عرب اهوازی با روزنام نگاران منتقد است .